Het persoonsgebonden budget (pgb) is de afgelopen jaren effectief gebleken: met het geld konden vele cliënten zelf kiezen welke zorg ze inkochten, en bij wie. Maar het ging niet altijd goed. Daarom gaat de NZa uitzoeken of het systeem (nog) beter kan.
Wat gaat er mis met het huidige pgb?
Vaak gaat zelf zorg inkopen goed: cliënten regelen zo zelf passende zorg, bij een aanbieder die hen bevalt. Maar niet altijd was die zorg van goede kwaliteit. Of ze betaalden te veel, omdat de aanbieder te veel declareerde.
In veel gevallen gaat het om kwade opzet: er zijn pgb-zorgaanbieders die willens en wetens frauderen, puur om het geld op te strijken.
In die gevallen is het voor cliënten heel lastig om hun gelijk te halen. Terwijl het geld al weg is, dus opnieuw zorg inkopen gaat dan vaak niet.
Betere toetsing
De NZa richt hun pijlen vooral op de zorgkantoren. Het is hun taak elke pgb-aanvraag kritisch te bekijken: past die wel bij de zorgvraag?
Om die taak beter te doen, zijn meer bevoegdheden nodig. Want dan kunnen de zorgkantoren iedere aanvraag beter toetsten op onjuistheden.
Direct onderzoek van fraude
Als zorgkantoren meer bevoegdheden krijgen, kunnen ze ook fraudegevallen direct onderzoeken. Dat zou een groot pluspunt zijn voor cliënten, die op deze manier veel makkelijker hun recht kunnen halen.
Zorgkantoren moeten deze bevoegdheden van het ministerie van Volksgezondheid, Wetenschap en Sport (VWS) krijgen. De NZa heeft dit al aan het ministerie gevraagd.
Hogere toetredingsdrempels
Een 3e verbetering aan het pgb-systeem ziet de NZa in het verhogen van de toetredingsdrempels: zo kunnen frauderende zorgorganisaties veel minder makkelijk pgb-zorg ‘aanbieden’. Volgens de NZa gaat dit nu nog veel te makkelijk.
Met hogere drempels hebben cliënten én zorgkantoren meer zekerheid wanneer contracten afgesloten worden.
Na de zomer begint de NZa gesprekken met alle partijen. Hopelijk worden er dan snel stappen gezet naar een beter en betrouwbaarder pgb-systeem.
Auteur: redactie Zuster Jansen
